Powieść, w której osoby, daty i wydarzenia są autentyczne; prawie dokumentarna i jednocześnie stanowiąca ogromne osiągnięcie artystyczne.

Miasojedow, pułkownik żandarmerii carskiej, oskarżony o szpiegostwo na rzecz Niemiec, został skazany na śmierć przez rosyjski sąd polowy w Warszawie. Stracono go w Cytadeli warszawskiej, a jego żonę skazano na „osiedlenie” w Kraju Ałtajskim.

Mackiewicz odkrył, że sprawa Miasojedowa nie została zamknięta powieszeniem jej „bohatera”. Koło losu jeszcze raz się obróciło i chociaż historia rzekomo się nie powtarza, jesteśmy świadkami nowej „sprawy”, bliźniaczo do tamtej podobnej, choć w innych okolicznościach się rozgrywającej. W każdym razie „sprawa Miasojedowa” znalazła swój ostateczny finał dopiero, gdy w roku 1945 bomby alianckie spadły na Drezno.

To powieść niezwykła … To „thriller” i Dostojewski, ale Dostojewski o tchnieniu epickim Tołstoja i współczesnej technice powieściowej Hemingwaya.
_{Juliusz Sakowski, przemówienie na posiedzeniu emigracyjnej „Akademii Literatury”, Wiadomości 1963 nr 32}
 

Bardzo współczesna powieść historyczna. … Przebrzmiała, zdawałoby się, afera XIX-wieczna jest w swej najgłębszej wymowie sprawą najaktualniejszą, najbardziej współczesną naszą sprawą. …

Głównym winowajcą śmierci Miasojedowa jest nieobliczalna, łatwowierna, surowa a niesprawiedliwa „dusza zbiorowa”, opinia publiczna.
_{Michał Sambor (Michał Chmielowiec), Wiadomości 1963 nr 10}
 

Miasojedowa przeczytałem i głęboko przeżyłem. Ta powieść może … wprowadzić w depresję, szczególnie w kontekście ponadczasowych, a wiec również dzisiejszych wojen, manipulacji i malwersacji politycznych… Właściwie jeszcze trudniejsze w percepcji są losy jego żony…
_{Jan Kubasiewicz w liście z września 2007}
 

Sprawa pułkownika Miasojedowa
Powieść
Okładkę projektował
Jan Kubasiewicz
616 stron
ISBN 978-0-907652-61-8
(twarda oprawa) – dwa nakłady
ISBN 978-0-907652-68-7
(miękka okładka)