item2a
item1
item2
StripTopX
StripLeft2
KontraLogoWEB

Wyobrażam sobie, że każdy czytelnik w zależności od swego wieku, pochodzenia, zainteresowań, czy braku zainteresowań historycznych, znajdzie w tym zbiorze epizod, jaki go jakoś specjalnie wzruszy, czy pobudzi do refleksji, czy się po prostu „spodoba”. Dla mnie jest to wielkie REQUIEM nie tylko dla kraju i jego mieszkańców z resztówki po Wielkim Księstwie Litewskim, ale także REQUIEM dla tych szczątków ludzkiej przyzwoitości, jakie pozostawił po sobie wiek XIX. Ów wiek najfatalniejszych filozofii i najszlachetniejszych zasad postępowania. Nosicielem jednych i drugich była świecka inteligencja. Nadzieją na stały postęp – najhumanistyczniejsza literatura. I oto okazało się, że nie poczucie przyzwoitości ustanawia granice „tego nie wolno”, ale że to ideologie, wysnute z głów, najpoczciwszych może osobiście, filozofów – burzą, lub z wolna podgryzają normy owej przyzwoitości. Jaki bowiem wspólny mianownik znaleźć dla politycznych sprawców trzech, opisanych m. in. w tej książce, zbrodni: masakry internowanych oficerów polskich w Katyniu, masakry Żydów w Ponarach, i masakry, względnie masakry na raty, Kozaków nad rzeką Drawą w Austrii? Co miał wspólnego w tym kontredansie wojen i sojuszów komunizm, hitleryzm i nihilizm panów Churchilla i Roosevelta? Wydaje mi się, że kult siły, ten sam chociaż o różnych metrykach. Owo „wszystko wolno”, zwłaszcza wobec słabych, słabszych i bezbronnych. „Realizm polityczny”, którego niemoralności nikt dziś nie kwestionuje, wyszedł z tej wojny w brudnych rękawiczkach. Jak ci eleganccy oficerowie angielscy, szafujący „słowami honoru”, aby okłamać ofiary wydawane oprawcom. Być może tylko mnie, ale ci właśnie „dżentelmeni” wydają się bardziej straszni niż pijani żołdacy w Ponarach i zapewne równie podpici enkawudziści w Katyniu. Kaci, oprawcy, ci zawsze byli, są i będą. I ów „realizm polityczny” suflował niewątpliwie od wieków w gabinetach możnych tego świata, ukryty jednak wstydliwie za parawanem wzniosłych racji. Co tu przeraża, to ta jakaś zwyczajność w łamaniu już nie praw, wpisywanych w traktaty międzynarodowe, konwencje haskie, co kodeksów zawodowej i zwykłej przyzwoitości.
Barbara Toporska
, Fakty, przyroda i ludzie, tom 12. Dzieł oraz Metafizyka na hulajnodze, Kontra 2012

Fakty, przyroda i ludzie
Przedmowa Barbary Toporskiej
Wyboru tekstów dokonał Tadeusz Kadenacy
Dzieła, tom 12
Okładkę projektował Andrzej Krauze
396 stron
ISBN 978-0-907652-29-8
(komplet Dzieł)
ISBN-10: 0-907652-31-X
ISBN-13: 978-0-907652-31-1

FaktyBL